Tuesday 23 February 2010

Το τρίγωνο των δαχτυλιδιών

Ναι, δοκίμασα και δαχτυλίδι. Αλλά αντί για τα κλασσικά λουλούδια, είπα να δοκιμάσω κάτι άλλο... ένα τρίγωνο! Σειρά φυσικά έχουν και άλλα σχήματα, απλά θα πρέπει να βρώ πρώτα έναν τρόπο να τα φτιάξω... Experimenting time awaits!! :)



Ja, dieses mal war ein Ring. Aber statt Blüme zu stricken, ich habe einen Dreieck gemacht! :D Bald werde ich auch mit andere Formen experimentieren, also warten sie auf die Ergebnisse! :D


Tschüss!




Sunday 21 February 2010

Τυρκουάζ

Αυτή την κορδέλα την έφτιαξα περίπου πριν 2 χρόνια, για να αντικαταστήσει μια άλλη αγοραστή κορδέλα. Το concept έχει ως εξής: Είχα αγοράσει μια μπλούζα η οποία ψηλά στην μέση είχε υποδοχές για κορδέλα, η οποία έδενε στην πλάτη. Μιας και η κορδέλα που ήταν μαζί με την μπλούζα δεν με ενθουσίαζε και πολύ, αποφάσισα να χρησιμοποιήσω αυτό το καταπληκτικού χρώματος νήμα για να φτιάξω μια άλλη. Ιδού το αποτέλεσμα:

Dieser Band habe ich vor zwei Jahren gestrickt, um den originellen Band zu ersetzen. Damals hatte ich eine Bluse gekauft, die mit einem Band zusammen ging. Aber den originellen Band gefällt mir nicht so viel, deswegen hatte ich mich entschlossen, einen neuen zu stricken. So habe ich dieses wunderbares Garn benutzt. Hier liegt das Ergebnis:



Μετά πρόσθεσα και μια καρφίτσα, η οποία είχε ξεμείνει από μαμά - γιαγιά, ούτε που θυμάμαι, αχρησιμοποίητη... Δεν ταιριάζει πολύ ωραία; :D

Dann hatte ich eine Nadel hinzugefügt, die von meiner Mutter oder Oma - ich bin nicht sicher, ich errinere mich nicht daran - bekommen hatte. Sie sehen gut aus, ja?







ps: Σήμερα τελείωσα την Σαύρα της Banana Yoshimoto. Το πρώτο από τα βιβλία της που διαβάζω.. πολύ καλό αν και αναμένεται τα υπόλοιπα να είναι καλύτερα ;)


(αυτό το εξώφυλλο το λατρεύω!! :D)

Saturday 20 February 2010

Mπλα μπλα..

Αχεμ. Ναι, το μπλόκ εξελίσσεται. Είδατε post ολόκληρο στα αγγλικά. 

Εδώ και καιρό μια το έφερνα από εδώ, μια από κει... ε τελικά είπα να ξεκινήσω να γράφω και σε δεύτερη γλώσσα, εκτός από τα ελληνικά. Όχι όμως στα αγγλικά. Αλλά στα γερμανικά. Περισσότερο για εξάσκηση βέβαια. (τα αγγλικά δεν χρειάζονται εξάσκηση μετά από τόοοσα χρόνια!)

Οπότε σκέφτηκα, τα μη-πολυλογία-που-με-έπιασε-πάλι post να τα μεταφράζω και στα γερμανικά. Βέβαια, ακόμη και αυτό δεν ξέρω αν θα το κάνω, γιατί δεν είναι και το δυνατό μου σημείο το γράψιμο στα γερμανικά και δεν διαθέτω πάντα χρόνο. :\ (Θα ζητήσω φυσικά την κατανόησή σας σε τυχόν λάθη... )

Anyway, θα παρατείνω για ακόμη μια φορά την αγωνία, και δεν θα παρουσιάσω πλεκτά, αντί αυτού, παραθέτω μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο του Erich Fromm: 'Η Τέχνη της Αγάπης', τα οποία έκανα πρόσφατα στο μάθημα των γερμανικών. Απολαύστε! (εεε όχι αυτό δεν το μεταφράζω! είπαμε! :P)


Dieses blog geht weiter. Sie haben gesehen, es gibt ein post nur auf English geschrieben.

Warum so? Also, ich habe mich schließlich geschlossen, zwei verschiedene Sprachen zu benutzen: Griechisch und Deutsch. Aber kein English, denn ich brauche keine Übung. Ganz das Gegenteil, was mit Deutsch passiert ist. Ich brauche die Sprache zu üben, und ich hoffe, dass solchen posts mir helfen wurden. 

Entschuldigen sie mich über die Fehler, die ich mache. Ich werde die kurze posts sicher ubersetzen, aber ich wieß nicht, wie oft es passieren wurde.

Dieses mal stelle ich keine gestrickende Projekte vor, sondern kleine Teile des Buches: 'Kunst des Liebens' von Erich Fromm. Ich habe sie neulich in meinem Deutsch Unterricht gemacht. :D :D
Viel Spaß dabei!

 

Die Kunst des Liebens - Erich Fromm

Die meisten Menschen sehen das Problem der Liebe in erster Linie als das Problem, selbst geliebt zu werden, statt zu lieben und lieben zu können. Daher geht es für sie nur darum, wie man es erreicht, geliebt zu werden, wie man liebenswert wird. Um zu diesem Ziel zu gelingen, schlagen sie verschiedene Wege ein. Der eine, besonders von Männern verfolgte Weg ist der, so erfolgreich, so mächtig und reich zu sein, wie es die eigene gesellschaftliche Stellung möglich macht. Ein anderer, besonders von Frauen bevorzugter Weg is der, durch Kosmetik, schöne Kleider und dergleichen möglichst attraktiv zu sein. Andere Mittel, die sowohl von Männern als auch von Frauen angewandt werden, sind angenehme Manieren, interessante Unterhaltung, Hilfsbereitschaft, Bescheidenheit und Gutmütigkeit. Viele dieser Mittel, sich liebenswert zu machen, sind die gleichen wie die, deren man sich bedient, um Erfolg zu haben, um "Freunde zu gewinnen". Tatsächlich vestehen ja die meisten Menschen unseres Kulturkreises unter Liebenswürdigkeit eine Mishung aus Beliebtheit und Sex-Appeal. [...]

Im Viktorianischen Zeitalter war die Liebe - wie in vielen traditionellen Kulturen -  kein spontanes persönliches Erlebnis, das hinterher vielleicht zu einer Heirat führte. Ganz im Gegenteil: Ein Heiratsvertrag wurde entweder zwishen den beiden Familien oder von einem Heiratsvermittler oder auch ohne eine derartige Vermittlung abgeschlossen; der Abschluß erfolgte aufgrund gesellschaftlicher Erwägungen unter der Annahme, dass sich die Liebe nach der Heirat schon einstellen werde. In den letzten Generationen ist nun aber die Vorstellung von der romantischen Liebe in der westlichen Welt fast Allgemeingut geworden. [...]

Unsere gesamte Kultur gründet sich auf die Lust am Kaufen, auf die Idee des für beide Seiten günstigen Tauschengeschäfts. Schaufenster anzusehen und sich alles, was man sich leisten kann, gegen bares Geld oder auf Raten kaufen zu können -  in diesem Nervenkitzel liegt das Glück des modernen Menschen. Er (oder sie) sieht sich die Mitemenschen auf ähnliche Weise an. Der Mann ist hinter einem attraktiven jungen Mädchen und die Frau ist hinter einem atttraktiven Mann her. Dabei wird unter "attraktiv" ein Bündel netter Eigenschaften vestanden, die gerade beliebt und auf den Personalmarkt gefragt sind. [...]

Jedenfalls entwickelt sich das Gefühl der Verliebtheit gewöhnlich nur in bezug auf solche menschlichen Werte, für die man selbst entsprechende Tauschobjekte zur Verfügung hat. Man will ein Geschäft machen; der erwünschte Gegenstand sollte vom Standpunkt seines gesellschaftlichen Wertes aus begehrenswert sein und gleichzeitig auch mich aufgrund meiner offenen und verborgenen Pluspunkte und Möglichkeiten begehrenswert finden. So verlieben sich zwei Menschen ineinander, wenn sie das Gefühl haben, das beste Objekt gefunden zu haben, das für sie in Anbetracht des eigenen Tauschwerts auf den Markt erschwinglich ist. [...]

Die Auffassung, nichts sei einfacher als zu lieben, herrscht noch immer vor, trozt der geradezu überwältigenden Gegenbeweise. Es gibt kaum eine Aktivität, kaum ein Unterfangen, das mit so ungeheuren Hoffnungen und Erwartungen begonnen wird und das mit einer solchen Regelmäßigkeit fehlschlägt wie die Liebe.

Μπορείτε να το βρείτε ολόκληρο εδώ.
Sie können den ganzen Buch hier finden.



ps: αρκετά χάζεψα, πίσω στα manga τώρα! XD

Friday 19 February 2010

Stress

Έχω αρχίσει να φρικάρω. Χωρίς πλάκα. Μπορεί να τελείωσε η εξεταστική (και να μην πήγε όσο καλά ήλπιζα - βέβαια αποτελέσματα δεν έχουν βγεί ακόμη, αλλά 3 μαθήματα στα 6 είναι λίγα...) και να πέρασε το καρναβάλι (ευτυχώς με αρκετά πάρτυ και πολύ ξεφάντωμα), τώρα όμως ξεκινά το νέο εξάμηνο, το οποίο φαίνεται να θέλει αρκετό ζόρι. Δηλώσεις εργαστηρίων, μαθημάτων, παραλαβή συγραμμάτων και παρακολούθηση των νέων μαθημάτων είναι μερικές από τις νέες υποχρεώσεις.. τις οποίες θα πρέπει να έχω εκπληρώσει πριν τις 5 Μάρτη. Δηλαδή σε μια εβδομάδα.

Εκτός αυτών, έχω και διάφορες υποχρεώσεις στο Best, ενώ θα πρέπει να πάω Αθήνα, να οργανώσω μαζί με έναν φίλο-συμφοιτητή μου μια φοιτητική λέσχη που αποφασίσαμε να ιδρύσουμε στην Πάτρα (θα μάθετε λεπτομέρειες για αυτή άλλην φορά) και να επισκευτώ τον οδοντίατρο (κάτι που αναβάλλω έναν χρόνο τώρα...). Σωστά μαντέψατε. Όλα αυτά πριν τις 5 Μαρτίου. Γιατί; Γιατί στις 5 φεύγω για Τουρκία. Ναι, ναι καλά μαντρέψατε, και άλλο ταξιδάκι στα σκαριά... αλλά αυτή την φορά δεν θα είναι για 2-3 μέρες αλλά για δύο εβδομάδες... και έχω φρικάρει γιατί το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού θα το κάνω μόνη... και καλά μέσα στην Ελλάδα, το πως θα συννενοηθώ και τι θα κάνω όταν φτάσω στην Κωνσταντινούπολη, αυτό είναι ένα άλλο θέμα...

Όπως και να έχει, προσπαθώ να οργανωθώ και να χαλαρώσω. Ξέρω ότι δεν θα κερδίσω τίποτα με το άγχος, από την άλλη όμως και μόνο που σκέφτομαι τι με περιμένει, ΦΡΙΚΑΡΩ.

Μόλις μου ήρθε αναλαμπή. Μάλλον αγχώνομαι, γιατί φοβάμαι πως είναι πολύ εύκολο να ξεχαστώ, και να μην προλάβω τίποτα στην ώρα του. Anyway.


Σήμερα πήγα και σε συνάντηση του Artware (επιτέλους!!! από τον Οκτώβρη έλεγα ότι θα πάω, αλλά όλο κάτι τύχαινε..). Το Artware Festival, είναι το καλλιτεχνικό φεστιβάλ της Πολυτεχνικής Σχολής Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής. :D:D:D Φέτος είναι ο 5ος χρόνος διεξαγωγής του.(Ναι βλέπετε, την μία φρικάρω ότι δεν προλαβαίνω, την άλλη χώνομαι σε νέα τρυπάκια.. )

Και επειδή πολύ σαν ημερολόγιο έχει αρχίσει να ακούγεται, και έχει αρχίσει να την δίνει ακόμη και σε μένα, καιρός να μιλήσω για τα καλούδια με τα οποία ασχολήθηκα τόσο καιρό και για τα οποία δεν έχω μιλήσει ακόμη...

Πρώτα, στο καρναβάλι δεν έκατσα με σταυρωμένα τα χέρια, αλλά έφτιαξα μια φούστα από τούλια, υποτίθεται για το γκρούπ στο οποίο θα έβγαινα (και που βαρέθηκα τελικά να πάρω τα πόδια μου...), το λεγόμενο Άσπρο Μαύρο. Εξού φυσικά και τα χρώματά της:

 

Δεν είναι τίποτα το πολύ ιδιαίτερο, ούτε απαίτησε ιδιαίτερες ικανότητες, χρειάστηκε όμως αρκετές ώρες. (γιατί είμαι άσχετη στην ραπτική, όπως έχουμε ξαναεπισημάνει)

Νωρίτερα από αυτό, και εν μέσω εξεταστικής, (ενώ με είχε πιάσει η μανία κάτι να κάνω), αποφάσισα να φτιάξω έναν αποθηκευτικό χώρο για τις βελόνες μου. Ε, για να μην είναι μονίμως σκόρπιες πάνω στο γραφείο και τις ψάχνω! Χρησιμοποιώντας λοιπόν μία από τις  τεχνικές που μας έμαθε το πολυαγαπημένο και αείμνηστο Art Attack!, ένα ρολό χαρτόνι από χαρτί κουζίνας, χρησιμοποιημένες κόλλες Α4 και λίγη ακουαρέλλα, ιδού το αποτέλεσμα:


Για τον πάτο χρησιμοποίησα απλά ένα στρογγυλό κομμάτι χαρτόνι το οποίο το στερέωσα με καρφίτσες.

Είναι κάτι εξαιρετικά απλό, χωρίς πολλά πολλά. Μπορεί βέβαια στο μέλλον να το διακοσμήσω με διάφορα πραματάκια..

Καλά, θα με ρωτήσετε, στην χειροτεχνία βρήκες να το ρίξεις;;;
Η αλήθεια είναι ότι δεν έκανα μόνο αυτά.. υπάρχουν και πλεκτά τα οποία θέλω να παρουσιάσω, αλλά δεν είναι έτοιμα ακόμη και δεν θα είναι για πολύ καιρό. Έχω όμως υλικό για μερικά ποστ ακόμη, που ευελπιστώ να προλάβω να έχω έτοιμα πριν φύγω...

Υπάρχουν και πολλά περί εξέλιξης του μπλόγκ να πω, τα οποία όμως θα αφήσω για άλλη φορά. Αρκετή πολυλογία για σήμερα!!

Over and out.