Ήθελα να γράψω για κάτι πριν 2 εβδομάδες, αλλά συνέβησαν τόσα πολλά που το ξέχασα εντελώς..
Νιώθω λές και πέρασε ένας μήνας. Χαρά, ενθουσιασμός, εμπειρίες, καινούργιες γνωριμίες αλλά και κούραση, απογοήτευση και πολύ ξενέρωμα...
Αλλά αυτά έχει η ζωή, και τα καλά της και τα κακά της. Και δεν βοηθάει η γκρίνια (μιλάει η ένοχη!), χρειάζεται υπομονή και κουράγιο. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας έτσι;
.. ίσως ακόμα και όταν δουλεύουμε τόσο και κουραζόμαστε που το σώμα μας δεν μας αφήνει άλλα περιθώρια.
Όπως και να 'χει όμως, τώρα βάζουμε πλώρη για άλλα λιμάνια. Ναι, ναι έρχεται και άλλο ταξιδάκι από την μεριά μας! Επόμενη στάση είναι το Βελιγράδι για το οποίο φεύγω Τετάρτη πρωί πρωί. Και δεν βλέπω την ώρα. Όχι μόνο γιατί είναι ταξίδι και κλασσικά θα δω καινούργιους πανέμορφους τόπους, αλλά γιατί χρειάζομαι δια-κο-πές!
Δεν έχω φύγει από την Πάτρα από τον Νοέμβριο και δεν την παλεύω άλλο. Τα ταξίδια όπως βλέπετε είναι το ναρκωτικό μου -- κυρίως επειδή η Πάτρα είναι απίστευτα βαρετή-βαρετή-βαρετή.
Για αυτό θα οπλιστώ με θετική ενέργεια, καλή διάθεση και ένα χαμόγελο και θα ξεκινήσω για νέες περιπέτειες. :)
και θα αφήσω το διάβασμα και τις εργασίες για μετά τις διακοπές... μουχαχα!
P.S: έμαθα να παίζω ένα τραγούδι σε ukulele, και τώρα ψάχνω να αγοράσω ένα, έχει να προτείνει κανείς τίποτα;
No comments:
Post a Comment